Niespodzianka!

 

Kółko i krzyżyk na 81 pól → free cheat sheet

 

Kjm iestesi?

Iestesi Sfycienscom!

Interpretacja obrazów - ćwiczenie przed maturą z języka polskiego. #1 Poligon Maturalny

 Spróbuj swoich sił w zinterpretowaniu tych obrazów na różne sposoby, np.: dowolnie, jako nawiązanie do: wolności, upływu czasu, miłości, nienawiści, rasizmu i ksenofobii, wojny, historii Polski, wybranych eventów historycznych, itd...

Obrazy nie mają podanych tytułów, dat, ani opisów. Czemu? Żeby nikt się nie sugerował, że musi to zinterpretować w taki, czy inny sposób. Z jakim przekazem oryginalnie powstawał ten obraz? Z żadnym. Wszystko można komuś wmówić, nie szukajcie w interpretowanych działach rzeczy, których nie widzicie a każą wam widzieć, sami sobie wymyślcie co tam jest w zależności od potrzeby. W myśl złotej zasady: "If can't blow them away with your brilliance, baffle  them with your bullshit.". Dobrej zabawy na ćwiczeniowym poligonie maturalnym, elo :V

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

Moja przerwa

Przerwa oczywiście zaczyna się od spisania matmy. To niczym niezachwiane prawo istotne dla egzystencji tego świata jak nieokrzesana fryzura pewnej słynnej rewolucjonistki gastronomicznej.

A potem przychodzi czas na nauczenie się czegoś z fizyki.

Potem nadchodzi próba ZROZUMIENIA czegoś z fizyki. Na próbie się kończy.

 

 Wciąż mamy czas do dzwonka więc pora przejść się do biedronki.

A po drodze podziwiamy piękno natury i tego oto ptaszkusa pospolitusa.

Mamy też chwilę na refleksję i zadumę nad sensem istnienia podczas podziwiania majestatycznej wieży kościoła katolickiego w Polsce.

Czas leci, zakupy zrobione, pora spieszyć ku szkole bo czas goni. Zostały czy minuty!!!

W między czasie próbujemy nie rozdeptać wciąż siedzącego  na chodniku ptakusa.

Dotarliśmy do szkoły. Ufff. Wciąż zostało 43 sekundy, więc można zjeść zakupioną w Biedrze jajeczniczkę na patelni.

A ostatnie 18 sekund to idealny czas na przemyślenie swojego życia i spróbowanie nauczenia się 87 stron A4 na sprawdzian z historii. DZWONEK!!!

Mała galeria bo czemu ni

Miała być galeria zdjęć - więc będzie. A temat jej zacny - Cool Chickens.
 Tak. A więc pooglądamy kurki i czikeny ^^

  Oto prawdziwy cziken z charakterem. Taki to ma szacun w kurniku!

 Tutaj widzimy rzadki okaz Chiken Norris. Pogłoski mówią, że jednym kopem z pół obrotu potrafi położyć na skrzydła każdego przeciwnika.

Lato - leżing, smażing on de plażink. No żyć nie umierać, słonko świeci, koguty pieją... No ale czym byłyby wakacje bez grillowania? W tą wspaniałą tradycję świętowania przybycia słońca na równoleżnik raka, włączył się także ten jakże radosny, imprezowy cziken.

                            Ole! Mi amigos prawdziwy kuraczak to jest ziom do wszystkiego. I do tańca i do odrabiania matmy. Zatańczmy więc razem Zorbę!

                   Czyż potrzeba więcej słów nad ten niebanalny wyraz dzioba, wyrażający komplementarną afirmację potencjału egzystencjonalnego mas materii nieskończonej...?

       Cziken w wersji Bob Budowniczy, który pomaga tworzyć nowe elektrownie atomowe w Niemczech.

   Cała prawda o kurczaku. Chicken is love.Chicken is life.

                                 A na koniec asertywny pan z kozią bródką, który odbił swoją twarz
                                                           na kubełku smakowitych kurczaków.

Serwus

Elo ziomeczki. To blog na infe i takie tam.
A teraz coś dla ducha na spóźnione ciut walentynki:

List miłosny

Co za blask tam błyska, co za świeci światło,

Przy którym najmroczniejsze troski moje gasną!

Co za jasność widnieje, cóż za cud nad cuda –

Szczęśliwy, komu spojrzeć się mu na Nią uda.

Cóż za nimfa powabna tak pruje przestworza,

Ona stąpa po chmurach jak polarna zorza!

Patrz! Jak morska bryza na lustrze morskiej toni,

Zaklęta w swoim tańcu za falą falę goni.

Mistrzyni tańca i serc zaklinania!

Cenię twe uczucie, które mnie pochłania

Ponad twą powabność i skalę uroku;

Jesteś dla mnie wszystkim, w każdej chwili roku:

Tyś mi słońcem w czerwcu,

Majem pełnym kwiatu,

Schronem przed zim chłodem,

Niezrównanym latu.

Mówią, że człekowi dopóty pustka towarzyszy,

Aż pewnych dwóch słów z czyich ust nie usłyszy.

Czy mogę więc nie prosić, nie błagać, nie szlochać,

I powiedzieć Ci tylko, że Cię pragnę... kochać?